“Een porseleinen Pony, mijn hele tuin staat ermee vol”
Waarom deze enigszins merkwaardige openingszin? Binnen een halve week barst het feest der feesten weer los! Hiermee doel ik even niet op Valentijn, maar op dat andere feest, dat enkel in het Zuiden des lands en in enkele katholieke enclaves “boven de rivieren” gevierd wordt.
Carnaval is een feest dat is ontstaan als feest voorafgaand aan de Christelijke vastentijd. 40 dagen tot Pasen. Ondertussen is het feest echter steeds meer op zichzelf komen te staan en is het meer geworden dan enkele dagen veel drinken, verkleed gaan en erg gek doen. Al zijn dat aspecten die er wel bij horen. Voor diverse carnavalsoptochten beginnen diverse enthousiastelingen vaak al meer dan een half jaar van te voren met de voorbereidingen voor hun creatie.
Een ander aspect wat toch veel opzien baart is de – toch wel – enigszins merkwaardige muziek. Teksten met veel eindrijm, niet al te complexe akkoordschema’s en melodietjes die nog makkelijker in je hoofd blijven hangen dan Blondes aria “durch Zartlichtkeit und Smeicheln” uit die Entführung aus dem Serail, de theme-song uit Friends, Rosanna, of een willekeurig disconummer. Wel is er sprake van stralende vrolijkheid. Deze muziek wordt, naarmate de avond vordert, steeds beter te waarderen.
De Prinsenbeekse – of beter gezegd: Boemeldonckse– karnavalskneiter van dit jaar:
Alaaf!
