Foto door Polina Tankilevitch via Pexels
Nog een paar dagen en nachten en dan hebben we 2020 overleeft, we hebben ons er doorheen geworsteld al dan niet gesleept. Ik merk dat ik veel nadenk over wat er volgend jaar misschien weer kan. Het maakt me hoopvol en tegelijkertijd bang. Bang dat het in 2021 nog veel erger wordt en we nog minder kunnen doen. De eerste weken van Januari worden in ieder geval nog niet spectaculair…
Bij de eerste lockdown kwamen er nog veel emoties bij me op, er was eenzaamheid maar ook een gevoel van verbonden zijn. Nederland (en veel meer landen!) ging massaal de straat op om te klappen voor de artsen, ondanks corona stonden we op voor BLM, iedereen werd verliefd op Irma, en we zaten constant voor teams of zoom om te bellen met vrienden en familie.
Nu zijn we het zat, we zijn moe. Het is notabene bijna kerst en je kan maar drie mensen uitnodigen. Toch hoop ik de komende weken en het komende jaar weer iets meer te zien van die verbondenheid. Hoe cheesy het ook klinkt, we hebben het echt allemaal nodig en alleen samen komen we hier doorheen.
Zelf host ik morgen een pubquiz via hangouts met een aantal vrienden, en ik hoop dat er meer van jullie iemand belt, een kaartje stuurt of gewoon een appje. Ik wens jullie een hele fijne en gezellige kerst toe. Het was (en is) een zwaar jaar, maar hopelijk wordt 2021 weer een stukje beter!
