Afgelopen zaterdag 1 april vond in TivoliVredenburg het Transition Jazz Festival plaats. Een bomvol programma waarvan één recensent zeker niet bij alle acts aanwezig kon zijn (dat zou dan ook een recensie van vijfduizend woorden worden). En zoals Daan (hoi Daan) na een concert al tegen me zei: je hoeft je eigenlijk niet eens in te lezen – van TivoliVredenburg weet je gewoon dat ze iets goeds binnenhalen.
Het festival werd geopend door het Henri Texier trio in de grote zaal. Deze Franse legende uit de Avant-gardejazz presenteerde hier enkele nummers van zijn album Heteroklite Lockdown (2022), samen met zijn zoon Sébastien Texier op saxofoon en klarinet, en Gautier Garrigue op drums. Ondanks wat je misschien zou verwachten bij het woord ‘avant-gardejazz’ bracht Henri Texier een kalm, maar groovy geluid – iets wat zeker toegankelijk is voor iedereen die er naar luistert.
Na de opening in de grote zaal van het originele Vredenburg besloten we naar Oded Tsur te gaan, helemaal boven in de Cloud Nine-zaal. We kenden Oded Tsur niet, maar het programmaboekje vertelde ons dat Oded Tsur al ‘meer dan eens is vergeleken met John Coltrane vanwege zijn diepe toon en zijn fascinatie voor Indiase klassieke muziek’. Klinkt interessant.
Na een klim die eindeloos leek te duren, kregen we te horen dat de muzikanten verdwaald waren geraakt in het gebouw. Tja, dat heb je in Tivoli. Na een paar minuten kwamen de muzikanten toch het podium op met een aankondiging van ‘psychedelische jazz en het gebruik van microtonaliteit’. Ik moet zeggen dat als er überhaupt microtonaliteit was, ik dat niet gemerkt heb, maar dat nam niet weg aan de magische ervaring die de muziek gaf. Voor een klein uur zaten we in een eigen wereld, waar de muzikanten zelf ook zichtbaar van genoten. Het spel tussen de instrumenten gaf weg dat de ogenschijnlijk random noten tóch niet helemaal random waren. Voor deze act: je moet ervan houden, maar dan is het erg mooi en bijzonder.
Het ‘Yuri Honing’s Peace Orchestra’ beloofde veel: met een meesterline-up van Yuri Honing, Yoràn Vroom, Remy van Kesteren, Ella Zirina en Tony Overwater kwamen hier ook heel veel mensen op af. De Hertz-zaal, een best wel grote zaal, zat barstensvol en er stonden nog meer mensen in het gangpad. De muziek was zwevend maar had zeker ook een drijfkracht erachter. De combinatie van fysiek en elektronische effecten was erg interessant.
Maar door het gebruik van veel elektronische effecten kon de (zowel fysieke als artificiële) nagalm op veel punten erg luid worden. Vaak leek het alsof de individuele instrumenten moesten vechten om een plaatsje in de totale hoeveelheid geluid die de zaal fysiek aankan. Mind you: dit is zeker geen kleine zaal, toch gingen er na 10 minuten een aantal mensen (die geen oordoppen hadden) weg omdat het te luid was. Ik ben hier meerdere keren geweest met een volledig Nederlands Blazers Ensemble en dat was bij lange na niet zo luid als dit. Een minpunt voor de mixing en de techniek.
Dan naar Sungazer in de Pandora-zaal. Hierin ben ik misschien een beetje biased – ik heb zo’n drie jaar gewacht om deze band live te zien. Het elektronische jazz-fusion duo uit Amerika bestaande uit Adam Neely (basgitaar) en Shawn Crowder (drums), vandaag aangevuld door Jared Yee op saxofoon en Pier Luigi Salami – geweldige naam – op toetsen, is momenteel op hun derde tour door Europa. Sungazer is fantastisch als je houdt van extreem rare maatsoorten, microtonale pianosolo’s, elektronische- en chiptunemuziek, een goede hoeveelheid muzikale memes, en het gebruik van een keytar in een jazzconcert (of is dat al een meme op zichzelf?).
Het concert had een grote hoeveelheid publieksparticipatie – en het meeklappen van rare ritmes in 7/8 is helemaal niet zo moeilijk: alles is in 4/4 als je de maatsoort niet telt, toch? Verder was dit ook veruit het meest theatrale optreden van de dag. Algeheel een grappig, maar ook erg mooi en cool concert wat volgens mij zowel door jazzfans als elektronische- en rockfans gewaardeerd kon worden.
Hierna besloot ik maar naar huis te gaan en te gaan slapen – je moet toch een beetje rekening houden met de tentamenweek… Toch, een geslaagde dag met veel variëteit en heel veel mooie muziek.
