Foto’s door Noah Lefébure
Wat hebben De Staat, WIES, Kensington, Lucky Fonz III, Froukje, The Vices en Chef’Special met elkaar gemeen? Ze zijn allemaal Nederlands natuurlijk maar ze speelden, voordat ze echt grote bekendheid kregen, allemaal op de Popronde.
De popronde is een jaarlijks reizend muziekfestival dat sinds 1994 een podium biedt voor beginnende bandjes en artiesten in Nederland. Wat begon als een klein festival in Nijmegen is in dertig jaar tijd uitgegroeid tot het grootste popevenement van Nederland. Tegenwoordig staat het festival tussen half september en eind november iedere donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag in een andere stad, waardoor in 41 steden ieder jaar ca. 100 nieuwe en talentvolle bandjes de mogelijkheid krijgen om ergens anders te spelen dan de lokale kroeg.
Ik was afgelopen donderdag samen met de anderen van het bestuur bij de Popronde in Wageningen, waar we Toverberg, Moonloops, Femme Fugazi en Subterranean Street Society hebben gezien.
Toverberg
De beste artiestennaam van de hele Popronde wat mij betreft. We dachten eerst dat we bij het verkeerde café stonden, zo rustig was het. We hoorden toch echt zachte muziek, dus liepen we maar naar binnen. Het bleek een knusse cocktailbar te zijn, met Toverberg in het midden onder gedimde rode lampen. Ik vind het fascinerend hoe sommige mensen zoveel kunnen zeggen met de beperkte middelen die ze hebben; een stem en een gitaar hebben soms meer impact dan een heel symfonieorkest bij elkaar. Met een soort bardische magie vertelde hij verhalen op een bedje van zacht getokkeld gitaarspel, de manier waarop hij zong was erg mooi en uniek. Hij vertelde dat zijn muziek veel stilte vergt en bedankte daarom de aanwezigen voor de stilte in de bar. Het meeste geluid kwam van het gezoem van de koelkast.
Moonloops
In een kleine brouwerij/bar die uitpuilde van de jonge hipsters hadden we een plekje vooraan kunnen scoren. Uitgeroepen tot één van de OOR-Talents, ze maakt bedroom pop. Het klonk wel schattig, maar ik had het idee dat ik deze muziek al duizend keer in bijna dezelfde vorm heb gehoord. Het publiek was hier niet zo aardig, ze praatten dwars door haar set heen en vanwege de matige geluidsinstallatie kwam het bandje er bijna niet bovenuit. We moesten snel door naar Femme Fugazi, want die zou over tien minuten beginnen.
Het leuke van Popronde is dat de ‘podia’ in iedere stad heel anders zijn. Zo zetten ze ook bandjes in een brillenwinkel (Utrecht), boekenwinkel (Eindhoven) en een Hotel lounge (Wageningen), omdat er niet genoeg plek is om alleen bands in het poppodium van die stad te programmeren.
Femme Fugazi
Voor mij wel het hoogtepunt van de avond. Ik verwachtte er niet heel veel van, tegenwoordig wordt er zo veel muziek postpunk genoemd, waar ik het vaak niet helemaal mee eens ben.. Wat ons meteen opviel was hoe anders het publiek was ten opzichte van de andere plekken en de mensen op straat. In Unitas (een open jongerenvereniging in Wageningen, niet die uit Utrecht) waren we in een heus alto hol terechtgekomen. Het kelderzaaltje, waar hooguit 150 mensen ingepropt konden worden, werd gezellig druk en rara wat er daarna gebeurde. Natuurlijk ontstond er een moshpit, en een flink harde ook. Op het podium zag je een drummer die eruitzag alsof hij tien verschillende pillen op had, een bassist met een arsenaal aan pedalen die ons omver blies met zijn octaver, een gitarist die neurotisch heen en weer sprong en ongetwijfeld geïnspireerd is door the Murder Capital en een klein meisje die boze teksten door een dikke laag delay-saus zong. Ik had mijn bril in een hoekje veiliggesteld en ben de kolkende massa meteen ingesprongen.
Subterranean Street Society
Eigenlijk lieg ik een beetje als ik zeg dat we ze gezien hebben, want het was uiteindelijk zo druk in de bar dat we amper verder dan de ingang kwamen. We waren al een half uur van tevoren buiten gaan zitten, maar we waren even vergeten om daadwerkelijk naar binnen te gaan. Toen we dat wilden doen stond het al zo vol dat we de pratende mensen harder hoorden dan de muziek die gemaakt werd. Ze beschrijven zichzelf als een mix tussen grunge, alternative en folk, wat me echt een topcombinatie leek. Het klonk door al het geroezemoes van alle andere mensen alsnog veelbelovend (in de 5 minuten dat ik daar gebleven ben), dus ik ben zeker van plan ze nog een keer in een andere stad op te zoeken.
Op 19 oktober staat de Popronde in Utrecht, zie ik je daar terug?
