Het aantal festivals dat ik heb bezocht in mijn Nederlandse leven is… aanzienlijk laag voor een (to be) muziekwetenschapper. Best wel confronterend wanneer het thema van de blogbattle over festivals gaat en je helemaal niks speciaals weet te vertellen over jouw festivalervaringen. Sterker nog, je kan je niet eens herinneren welke festivals je ooit naartoe bent geweest.
Nou, dat is niet helemaal waar. Er poppen nu enkele festivals in me op waarvan ik denk, oja… daar ben ik naartoe geweest. Terugdenkend heb ik zeker wel genoten van het gezelschap, de muziek, de sfeer… en soms werd ik zelfs betaald! Maar dat was toen ik nog in de horeca werkte als oproepkracht bij festivals omdat ik dacht dat dat zo leuk zou zijn: gratis festivals én ik word er ook nog voor betaald!
Doe het niet. It is not worth it. Vooral als je een diepe haat hebt voor werken in de horeca, maar dat is een verhaal voor een andere keer.
Om nu een hele speciale ervaring te kunnen delen met jullie is helaas te veel gevraagd, want die heb ik nu eenmaal niet. Ik heb geen bier-verhalen, geen vecht-verhalen, geen bijzondere ontmoetingen, geen drama of ongeluk – helemaal niks! Ik heb alleen maar “gewone” festivalervaringen.
Dus wil jij ook graag festivalervaringen zonder poespas en “gewoon genieten” van ’t moment? Dan zijn dit misschien de festivals die je moet bezoeken:
- Latin Village
- Jamrock
- Festival Tweetakt
- Café Theater Festival
- Bevrijdingsfestival
- Mantis Festival
- En nog eentje waarvan ik de naam ben vergeten, wie weet voeg ik die later alsnog toe!
