Naar concerten gaan vind ik echt een van de leukste dingen om te doen. In de afgelopen jaren – toen corona het weer toeliet – is het een grote hobby van mij geworden. Het gaat (op z’n minst voor mij) niet alleen maar over de 1,5 uur dat je naar de artiest waar je voor komt kijkt. Het is de complete ervaring die ik zo leuk vind en in deze column ga ik schrijven over wat dat voor mij inhoudt.
De concertervaring is voor iedereen anders natuurlijk en hangt bijvoorbeeld af van hoe groot fan je van een artiest bent. Sommigen liggen om 06.00 uur voor de deur van de concertzaal, en anderen gaan alleen voor de gezelligheid met iemand mee. Wat ik zo fijn vind, is dat een concert echt als een escape voelt: concerten laten mij altijd helemaal in het moment leven en even alle stress en zorgen vergeten waar ik mee bezig ben. Op dat moment is het alleen jij en de artiest waar je zo’n fan van bent (en een hele horde andere fans).
Het excitement begint al bij de tour aankondiging van de artiest. Snel checken waar ze komen, of je er naartoe kan, hoe veel het kost en vragen wie er mee kan. Daarna is het strijden voor de tickets. Soms echt onmogelijk, en soms heb je je voor niks zo druk gemaakt. Het ‘voorbereiden’ voor het concert bestaat voor mij uit het luisteren naar de muziek. Vanzelfsprekend, maar je wil niet door de mand vallen als je de lyrics niet kent. Ik kijk een aantal dagen voor het concert ook even of de setlist ergens gepost is, zodat ik zeker weet dat ik het allemaal ken.
Zitplaatsen of staanplaatsen maken op de dag van het concert een groot verschil. Wanneer ik een vaste zitplaats heb, heb ik niet zo’n stress over hoe lang van te voren ik er het beste kan zijn. Dan is het gewoon zorgen dat je nog tijd hebt om voor het concert foto’s te maken, een drankje te halen en de eventuele merchandise te bekijken of kopen. Dat is wel iets waar ik wat meer rekening mee mag houden als ik een concertticket koop, met merchandise erbij wordt het toch al snel duur…
Met staanplaatsen probeer ik er zeker uren van te voren te zijn. Het is vaak lastig in te schatten hoe lang van te voren genoeg is om een goede plek vooraan in de zaal te kunnen bemachtigen, maar vaak komt het uiteindelijk wel goed; ik hoef nou ook weer niet op de eerste rij te staan.
Tijdens het wachten – queuing – is het ook leuk om met anderen te praten en nieuwe mensen te ontmoeten. Je voelt dan echt dat je samen een fan community vormt en meestal is dat heel gezellig. Tijdens het voorprogramma merk je vaak dat het publiek nog niet de volledige aandacht heeft. Voorprogramma’s zijn wel altijd een hele leuke manier om ook weer nieuwe muziek te ontdekken, zeker omdat de artiest in het voorprogramma meestal dezelfde stijl of genre heeft als de hoofd act. Wanneer die hoofdartiest na een spanningsopbouw eindelijk opkomt, is het gelijk feest en zit je helemaal in het moment, wat ik eerder al genoemd heb.
Wat ik bijzonder vind, is dat ik vaak juist ná een concert nog meer fan ben van een artiest. Aan de ene kant is dit natuurlijk ook een beetje het plan; het is niet de bedoeling dat je het niks vindt. Maar het is meer dat ik niet met die verwachting naar een concert toe ga en dan verbaasd ben wanneer ik helemaal on cloud 9 over die artiest terugkom, wel ontzettend leuk natuurlijk!
Mijn favoriete concert tot nu toe is een concert van 5 Seconds of Summer in Londen. Het was heel bijzonder om daar bij te zijn omdat het een one night only evenement was en ik dus speciaal naar Londen was afgereisd om dit te zien. Van te voren was het heel lastig om kaartjes te bemachtigen en toen dat uiteindelijke toch gelukt was, was het nog onzeker met wie ik daar naartoe zou gaan. Op de dag zelf hadden we bijna onze vlucht gemist vanwege de mega lange wachtrijen op het vliegveld en vervolgens kwamen we nét op tijd, recht van het vliegveld de Royal Albert Hall binnen. Het was echt een heel avontuur om bij dit concert te zijn, maar wat was het het waard.
Kortom: er gaat heel wat tijd en energie naar het bezoeken van concerten, dus vergeet niet te genieten: het zijn hele bijzondere momenten!
