Het is onrustig, vpro-flowerboys krioelen als mieren door de gangen van de Afas en voor de merchandise vormt zich langzaam een rij. De zaal staat al vol met ongeduldige fans, het zijn net koeien die voor het eerst de wei in mogen na een lange winter. Na het ellenlange wachten en iemand die uit enthousiasme een biertje uit mijn handen slaat (ik ga geen namen noemen), kan de show eindelijk beginnen.
Wunderhorse heeft de eer om de zaal op te warmen maar van een rustige warming-up kan je niet spreken. De vierkoppige band verzorgt een piekfijne bootcamp en de eerste rijen gaan al uit hun dak. Terwijl de boomers achterin zich schuilhouden barst de eerste voorzichtige moshpit voorin al los. Tijdens Butterflies laat Wunderhorse de zaal zweven en met Teal zingt iedereen mee. De zaal heeft duidelijk zijn huiswerk gedaan, de avond is afgetrapt.
Een wit gordijn komt naar beneden, het echte werk kan beginnen. Na een halfuurtje wachten mogen we dan eindelijk genieten van de Ierse band in levende lijve: Fontaines D.C.. De eerste klanken van Romance gaan als donderslag en bliksem door de zaal en ik ben denk ik niet de enige in de zaal die kippenvel heeft. Frontman Grian Chatten blèrt vanaf de eerste zin door zijn microfoon zoals we van hem gewend zijn, stoïcijns maar driftig bewegend met zijn lichaam. Hij sleept de microfoon over het podium en gebaart wild met zijn armen. De rest van de band staat in zichzelf gekeerd op het podium, inclusief zonnebrillen. Van publieksparticipatie kan je niet spreken maar dat maakt niet uit, daar zorgt het publiek zelf wel voor. De ene pit na de ander ontstaat en voorin wordt elk woord meegezongen. Tijdens Boys in the Betterland weet het publiek wat zich te doen staat en vult de vloer zich met bier, zweet en hier en daar een verloren ziel. Vooral de nieuwe aanwas fans die de band vanavond heeft meegenomen is enthousiast over de rustigere nummers zoals Horseness Is The Whatness maar doen toch een stapje terug als er wild gemosht wordt tijdens Big. Tijdens Nabokov ontstaat er een muur van geluid, Sundowner is kraakhelder en hun hit Favourite gaat erin als zoete koek.
Na een minutenlang durend applaus waar uw verslaggever zelfs even mocht crowdsurfen breekt de encore aan. De band doet nog drie nummers met als laatst hun hit Starbuster waar ze nog een keer laten horen wat ze kunnen. Een geslaagde avond, en dan moet de afterparty nog beginnen…
