Hier zit ik dan, klaar om een blog te schrijven. Het onderwerp is zo breed, dat ik even niet weet waar ik moet beginnen. Ik denk dat ik het best iets kan vertellen over een fenomeen dat me is opgevallen; het vervloeien en mixen van genres. Rock met een vleugje trap hihats, metalcore met een jungle tussenstukje, jazzrap, noem het maar op en waarschijnlijk bestaat het. De bekende oude voorbeelden van crossover zijn natuurlijk de RHCP en RATM, maar tegenwoordig doet iedereen wel iets van crossover met meerdere genres. Vaak wordt dat meteen benoemd en worden artiesten in deze hokjes van genres gepropt, terwijl dat niet nodig is, of ze willen het zelf helemaal niet.
Artiesten nemen zo veel kenmerken over van ontelbaar veel verschillende genres dat het onmogelijk wordt om er nog één overkoepelend genre van te maken dat deze muziek zou beschrijven. Er zijn altijd rare vogels geweest die zichzelf op een totaal andere manier op de kaart zette, maar ik heb het idee dat er nu meer ruimte voor is dan voorheen. Deze artiesten kunnen nu door de opkomst van streamingsdiensten en nieuwe technologieën op een makkelijkere manier een platform creëren. Wereldwijd is er vast een handjevol mensen die hetgeen wat ze maken mooi of aangenaam vinden om naar te luisteren.
Het is ongetwijfeld nuttig om genres te gebruiken om een richting te geven aan de muziek die je hoort. Iets met een bandlayout van drums, gitaar, bas en zang kun je moeilijk klassiek noemen. Een muziekje dat stampvol samples en gesyncopeerde drumbeats zit wordt al snel toegeschreven aan jungle of hiphop-achtig territorium. Maar zelfs dan kun je tegenwoordig lofi jazz maken met diezelfde samples en vrije improvisatie met een bandkwartet. Genres beginnen een abstract hoopje kenmerken te worden en langzaamaan vloeit heel veel samen. Er bestaat inmiddels reggaemetal, Christelijke punk, en nog zo veel andere vage combinaties.
Het wordt tijd dat er in de muziekwereld, net zoals bij vele andere kunsten, meer wordt gekeken naar individuele stijl en minder sterk verbinden aan genrelabels. Muzikanten moeten niet meer verhuld worden door het masker van een label; het is Massive Attack, niet trip hop; het is A.G. Cook, geen hyperpop; het is Radiohead, geen alternatieve rock.
