Ja, dat lees je goed. Ik was naar Metallica in de Johan Cruijff ArenA in Amsterdam, op Koningsdag nog wel. Hoewel mijn gezin en ik nog best fan zijn van Wimlex, Maxima en de rest vonden we het toch belangrijker om Metallica te huldigen in de ArenA. De heavy metal band is een favoriet van mijn vader en, vooral daardoor, ook een favoriet van de rest van het gezin. In elke gezamenlijke spotify lijst staan ongetwijfeld One, Orion and Master Of Puppets en we hadden veel zin om mee te headbangen en de tekst mee te schreeuwen naar de artiesten die ons sowieso niet konden horen.
Ik was al eerder op Pinkpop naar Metallica geweest dus ik wist enigszins wat ik kon verwachten. Met alle respect naar de rocklegendes die samen Metallica vormen: tegenwoordig zijn het toch echt 4 vaders die samen een onverwacht goede show opvoeren. James Hetfield zegt altijd wat sentimentele woordjes door de set heen, en deze keer, op Koningsdag, en de eerste keer dat ze in Nederland muziek van hun nieuwe album speelde, kwam er nog een schepje bovenop: “Thank you guys so much for coming out here on your country’s special day to support us and we love to see our Metallica family!” Om heel eerlijk te zijn vond ik het echt aandoenlijk. Er zit voor mij zo veel nostalgie bij deze band dat ik dit stiekem leuk vond en (dit klinkt echt veel te zwak) er waren zo veel mensen van alle leeftijden dat het ook wel een beetje als familie voelde. Toen de set eindigde en de band nog even hun afscheid nam trokken ze wat oranje koningshuis merchandise aan die ze van het publiek hadden gekregen en maakten ze hiermee de ervaring helemaal compleet.
Alleen dan, een absolute minpunt van het concert; het was in de ArenA. Het is algemene kennis dat geluid in een voetbalstadion niet van dezelfde kwaliteit is als dat van een concertzaal, mede door het feit dat ze in zalen goede soundtechniek hebben in ruimtes die hier speciaal voor gemaakt zijn, waardoor de akoestiek de muziekervaring verheft. Tijdens het eerste deel van de set was het geluid bijzonder slecht, heavy metal is al intense muziek en om tot de uiterste hoeken van het stadion te komen hadden ze het geluid gewoon vooral heel hard gezet. Dit zorgde voor geluid van slechte kwaliteit die heel erg hard binnen kwam. Ook ontstaat er in metal publiek vaak een soort groeps-agressie (zo noem ik het graag) die zich niet echt op mensen in de menigte richt, dus ruzies ontstaan er niet van, maar zich wel uit in bijvoorbeeld moshpits. Helaas was daar in de rijen met stoeltjes in de ArenA echt geen ruimte voor wat de ervaring een beetje vreemd maakte, alsof we allemaal een beetje opgesloten zaten met de drang om heel erg los te gaan maar dat niet konden.
Het was een intense ervaring. Ik zou het denk ik niet nog een keer doen, maar ik heb er toch erg van genoten.
Metallica, family!
