Niet één, niet twee, maar drie (!) rapconcerten waar ik de laatste tijd geweest ben, allemaal in één artikel! Hoe leuk is dat! En ook nog eens binnen een soort van hetzelfde genre. Normaal niet eens het genre waar ik veel naar luister, maar deze drie hebben allemaal wel iets wat ik interessant vind. Van Zweden naar Brooklyn en gewoon terug naar Nederland zelf;
We beginnen met de minst recente; Bladee. Op 10 december 2024 was het zover: de chronisch-online hyperpop/cloudrap van deze Zweed bekleedde de Ronda van Tivoli in een voor mij chaotische avond. Ik had die dag gewerkt, vergaderingen gehad, mijn rijbewijs opgehaald, gesolliciteerd; kortom, ik had al heel wat geleefd. Die avond reed ik met mijn veredelde taxichauffeur (lees; goede vriend) Wessel naar Overvecht om vervolgens met de bus naar Tivoli te geraken. Andere vrienden van ons waren al sinds drie uur in de wachtrij aan het wachten; dat vonden wij wel heel ver gaan. Rond tien voor zeven kwamen we in Tivoli aan en liepen we naar de zaal.
Ik zal in dit artikel niet vermelden hoe (als je het echt wilt weten moet je me maar spreken), maar, we kwamen de zaal te vroeg binnen, als eerste twee bezoekers. We beseften het niet helemaal tot we midden in een praktisch lege Ronda stonden. De beveiliger rende naar ons toe en wou ons bijna wegsturen, maar de zaal ging toch bijna open; we mochten gelukkig blijven. De show begon na een uurtje of twee wachten in de zaal zelf en:
Ehh? De show zelf was goed hoor! Goede lichtshow, goed geluid (ik heb in geen tijden zo’n luide bas gehoord) en vooral goede performance van Bladee zelf (alhoewel hij niet zijn echt goede nummers speelde). Maar het publiek was wel echt bijzonder teleurstellend. We stonden vrij vooraan in het begin, maar na drie nummers kwam één van mijn vrienden bijna om vanwege verdrukking en besloten we linea recta naar achteren te verplaatsen. Het stonk ook erg naar ongewassen tieners en gaf mij flashbacks naar de kleedkamers van de middelbare maal twintig. Maar goed, al met al hadden we een goede avond en waren we weer een ervaring rijker.
Een tijdje later (lees: 27 januari van dit jaar) waren we bij een andere hoek van experimentele rap aangekomen; JPEGMAFIA. Misschien goed om te weten; deze kerel is misschien wel ’s werelds meest innovatieve rap producer/artiest (in mijn ogen dan). Hier was ik heen met mijn lieftallige band. We stonden vrij achteraan, maar dat was prima. Voor mijn lengte dan, Janna kon niet over iedereen heen kijken helaas. Hij deed alle classics, alle goede nummers en zelfs onuitgebracht nieuw materiaal. En als kers op de taart, zijn iconische cover van Call Me Maybe. Ik weet niet meer helemaal waar dit uit ontstaan is, maar het is een soort van staple van zijn concerten geworden. In ieder geval hilarisch om een hele zaal hiphop heads uit volle borst dat nummer mee te zien zingen. Hij signeerde ook dingen achteraf in de zaal zelf, dat respecteer ik wel. Hier zat niet zo’n heel ongelofelijk lang verhaal aan vast helaas, maar goed, dat hoeft ook niet bij alles! Dan als allerlaatste het meest recente, 22 februari van dit jaar, wederom in Tivoli en deze keer gewoon talent van eigen bodem, Sef. Wellicht onder de meesten bekend vanwege dat nummer over het leven an sich, maar hij heeft (inmiddels alweer twee jaar terug) echt een monumentaal album gedropt over de huidige politieke spanningen en rapt er flink creatief op los, vergezelt met een zeer mooie, laid back instrumentals. Maar goed, toen dat album uitkwam besefte ik dat net iets minder dus voor de eerste tour van dat album was ik helaas afwezig. Bij deze dus des te meer aanwezig! Samen met mijn goede vriend en freelance smurf Bram (iykyk). Sef besloot een iets elektronischere kant uit te slaan voor deze reeks shows, en kondigde hierbij ook zijn aankomende album aan, “Lieve Monsters”, wat ik dan weer een minder sterke titel vind, maar die dus ook in lijn met de liveshow een heel stuk meet synthesizer gebruikt dan eerder materiaal. Het was al met al een goede show, de energie was goed aanwezig, de lichtshow was ook indrukwekkend en goed doordacht! Het is nu wat te laat om hem op deze tour nog te kunnen pakken waarschijnlijk, maar ik zou vooral naar een volgende gaan! Elk dubbeltje waard.
