Het is begonnen, ik schrijf op dit moment mijn scriptie. Toen de cursus begon, en daarmee het scriptie schrijven, spraken de begeleiders veel over stressmanagement. Ik dacht ‘’ja boeie het is gewoon een groot essay’’ en ik weet niet waar ik als voortdurend panikeerde het lef vandaan haalde om dat überhaupt te denken. Zo hard als ik op mijn bek ben gevallen en zo snel ook, misschien heb ik wel een record gebroken. Het is verrassend lastig om alle kennis die je hebt opgedaan tijdens drie jaar studeren te laten samenkomen in een geschreven onderzoek waar je volledig zelf verantwoordelijk voor bent, wie had dat gedacht! Ik dus in ieder geval niet. Tijdens mijn vele vallen en ook wel eens opstaan heb ik toch wat dingen geleerd die misschien handig zijn om het jullie te delen in deze welzijnscolumn, dus leer van mijn fouten.
1. Houd structuur voor jezelf!
Tijdens de periode waarin je je scriptie schrijft heb je bijzonder weinig contact momenten. Super chill! Lekker laat wakker worden en poemaandag. Helaas kan ik dit toch niet aanraden. Het idee dat je alle tijd hebt leidt namelijk vaak naar bijzonder gematigde productiviteit. Plan voor jezelf momenten in door de week waarin je aan je scriptie gaat werken maar plan ook andere dingen in zoals sporten, andere verplichtingen en leuke dingen. Op die manier staat er iets meer druk op dat je ook echt iets doet in de tijd die je ervoor hebt bedoeld want anders overlapt het met je andere geplande activiteiten.
2. Perfectie is een nutteloos streven.
Er staat natuurlijk veel druk op om je scriptie het beste onderzoek van je universitaire carrière te maken, het is niet iets wat je zomaar even opschrijft. Echter heb ik wel gemerkt dat het streven naar perfectie mij ontzettend in de weg staat in het schrijfproces. Ik maak me vaak zo druk dat wat ik schrijf niet goed is, dat ik uiteindelijk maar niks schrijf. Helaas bestaat perfectie niet dus je hoeft er ook niet naar te streven, eigenlijk best kalmerend toch? Het werkt een stuk beter om gewoon wat op te schrijven waarvoor je een moment maakt om het later na te kijken, hierdoor kan je het verbeteren en kom je toch dichterbij iets waar je tevreden mee bent.
3. Praat met je begeleider.
Je begeleider is er voor jou. Ze staan altijd open voor mailtjes, zelfs over de kleinste dingetjes. Als je meer of minder begeleiding nodig hebt, is het jouw recht om dat door te voeren, want het gaat erom wat het beste werkt voor jou. Doordat er zo weinig contacturen zijn kan het nog wel eens voelen alsof je er alleen voorstaat en dat je begeleider gewoon een enge entiteit is die komt met feedback waardoor je aan alles gaat twijfelen. Toch zijn het echte mensen waar je ook echt iets aan hebt.
4. Maak gebruik van de universiteitshulpmiddelen!
Als je begeleider nou niet helemaal jouw taal spreekt tijdens je scriptie, ga er dan niet vanuit dat je er alleen voor staat. De universiteit heeft namelijk echt idioot veel hulplijnen voor scripties in de vorm van een scriptieweek, kick-off en writing-days. Ook is het altijd handig om met de mensen in je scriptie groepje contact te houden en bijvoorbeeld elkaars werk door te lezen om er feedback op te geven. Iedereen moet een scriptie schrijven en iedereen vind het moeilijk, blijf contact houden met de buitenwereld en pak alle hulp die je pakken kan!
