Velen van jullie hebben mij al aangehoord over mijn huidige grootste academische interesse:
muziek in escaperooms. Maar voor iedereen die het nog niet heeft gehoord, of het gewoon
nog een keer wil horen, schrijf ik het hier op, weliswaar op een iets minder academische, maar
meer leuk-om-te-lezen manier.
In mijn bachelorscriptie heb ik onderzocht in hoeverre muziek de ervaring van immersie in
een escaperoom beïnvloedt. De conclusie is dat het dat in allerlei manieren doet, maar er zijn
twee extra grote, die een grote invloed hebben op de sfeer in de escaperoom:
Ten eerste maakt muziek het thema van de kamer extra sterk, waardoor mensen zich meer in
een piramide/raket/piratenschip/etc. wanen. Het gekke daaraan is dat die muziek helemaal niet
realistisch is. Het slaat nergens op om op een piratenschip constant spannende orkestrale
muziek te horen. Het is wel zo dat muziek die bij het thema past, extra immersief werkt. Als
je dus je muziek baseert op zeeliederen, zorg je dat de soundscape meer immersie opwekt,
omdat het beter in het thema past.
Ten tweede beïnvloedt muziek de emoties van de spelers. Veel mensen geven aan dat muziek
de escape-ervaring extra spannend kan maken. Vergelijk het maar eens met horrorfilms. Zodra
je het geluid uit zet, is de spanning totaal verdwenen. Hetzelfde geldt (zeer waarschijnlijk) in
escaperooms. De muziek zorgt voor het gevoel van druk. Hoe hoger de bpm, hoe meer je de
tijdsdruk gaat voelen. Ik weet niet hoe en waarom dat zo werkt, maar ik heb wel een theorie.
Omdat muziek als medium plaatsvindt in tijd, merk je aan muziek extra goed dat tijd
verstrijkt. En tijd is natuurlijk schaars in een escaperoom. Hoe sneller de muziek, hoe sneller
tijd lijkt te verstrijken, hoe meer je de tijdsdruk gaat voelen.
Dit is een mini mini mini samenvatting van wat ik onderzocht heb. Er is nog heel veel meer
over te vertellen, maar voor nu hou ik het hierop. Als je ooit meer wil weten, vertel ik dat heel
graag 🙂
