Categorie: Archief

Het was donker en koud. Meer kon Archibald nog zeggen over zijn mysterieuze verblijfplaats. “Hallo? Cecilia?” declameerde hij. Met een galm verspreidden zijn woorden zich door de ruimte. Archibald rilde. Waar was hij en hoe kwam hij hier? Plotseling werd hij uit zijn gedachten opgeschrikt…

Archibald kon zijn oren niet geloven. In stilte staarde hij een paar seconden naar het jonge meisje. Hoe wist ze zijn naam? Was zíj St. Cecilia? Duizend gedachten raasden door zijn hoofd. “Wat-… Wie..? Hoe kan…” stamelde hij. Ondanks de storm die buiten aan de…

Ondanks dat Archibald nog zwak was van zijn ongeluk, probeerde hij met al zijn kracht uit bed te komen. “Ga je nu al weg?” Van schrik viel Archibald bijna uit zijn bed. Verdwaasd en verzwakt door de situatie had hij niet door dat hij zijn…

  Archibald zocht wankelend naar de steun van een stoel in zijn kamer. Hij moest zitten en kon niet meer op zijn benen staan. Zijn hart bonkte in zijn keel. “Mijn dienst,” fluisterde Archibald tegen zichzelf. Archibalds gedachten werden bruut verstoord door een flashback. Hoog…

Met een harde klap werd Archibald weer terug naar de werkelijkheid getrokken: een boek op zijn kamer in een Roomse herberg was op de grond gevallen. Gedesoriënteerd keek hij om zich heen: levensecht had hij gedroomd over grote metalen vliegende kisten die hem sneller dan…

Archibalds plan staat vast. Hij weet niet of het gaat slagen. Of zijn reizen iets opleveren en hij meer te weten komt over zijn dromen en de roep van St. Cecilia. Hij is vastbesloten. Dit is de enige manier om meer te weten te komen.…

Nacht na nacht keerde keer op keer dezelfde droom terug. Na een tijdje kreeg hij zelfs overdag visioenen. Wie was toch deze mysterieuze Sint Cecilia? Archibald wilde zichzelf geen illusies maken, maar hij voelde iets eigenaardigs bij het lezen van die naam. Zeker na het…

Archibald tuurde verdwaasd naar de noten. Het leek alsof iemand ze had uitgekrast. Door de zwierige figuren die hij wel kende van de kathedraalschool liepen kaarslrechte rode lijnen. Het leek alsof het wezen, wat het ook was, klauwen had en in een snelle beweging had…

Door het raam loerde Archibald de kamer in, maar hij zag niks. Tot de deur van de kamer geopend werd. Archibalds hart begon sneller te kloppen. Zou hij dan nu eindelijk, na al die koude en donkere nachten gaan ontdekken wie er achter die magische…

Archibald kwam iedere nacht terug bij de deur om te luisteren naar de ongewoon mooie klanken die hij een paar nachten eerder had ontdekt. Het werd een dagelijkse gewoonte. Daar zat hij dan, leunend tegen de deur, met zijn oor ertegenaan geplakt. Hij wou geen…