Archibald kon zijn oren niet geloven. In stilte staarde hij een paar seconden naar het jonge
meisje. Hoe wist ze zijn naam? Was zíj St. Cecilia? Duizend gedachten raasden door zijn
hoofd. “Wat-… Wie..? Hoe kan…” stamelde hij. Ondanks de storm die buiten aan de gang
was, was het doodstil in de kamer. Het meisje doorbrak de stilte.
“Je hoeft niet bang te zijn,” zei ze, “ik ben hier om je te helpen, om je de weg te leiden.”
Stomverbaasd riep Archibald uit: “Wat gebeurt hier?!” Hij keek het meisje aan, maar ze gaf
niet direct antwoord. Na een nieuw moment van stilte sprak ze kalm: “Daar zul je nog achter
komen, je moet voor nu nog even rusten.”
“Maar-…” Archibald viel weer stil. Hij had geen idee wat hem nu te doen stond en wat hem te
wachten stond was een nog groter mysterie. “Is- is dit waar mijn dienst begint?” vroeg hij
aarzelend. “Je zal het allemaal in de ochtend ontdekken.” zei het meisje. Ze begon de
bekende melodie weer te neuriën en Archibald viel langzaam in slaap.
Toen Archibald de volgende dag zijn ogen opende, was hij niet langer in het ziekenhuis…
Schrijf mee aan het Bedrieglijk Slot en maak kans op een geweldige muzikale prijs!
