Eddy Wally blijft bestaan
Afgelopen zaterdag werd een grootheid uit de muziekwereld begraven. Tenminste, iemand die de bijnaam ‘The Voice of Europe’ draagt, moet toch wel een hele grote in zijn vakgebied zijn. Eduard René van de Walle, bekend onder zijn artiestennaam Eddy Wally, overleed op 6 februari jongstleden op 83-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hersenbloeding. Na een eerdere hersenbloeding in 2011, bracht Eddy Wally zijn laatste jaren door in een rusthuis in zijn Vlaamse geboorteplaats Zelzate. Sindsdien was hij helaas niet meer de oude en was hij niet meer in staat op te treden. Wel gaf hij in december 2012, tijdens de Nacht van de Schlagers in Kortrijk, nog een laatste optreden, geholpen door zijn dochter Marina, die ook in het vak zit.
Onder leiding van Johnny Hoes, die hij in 1966 leerde kennen, nam Eddy zijn eerste nummer Chérie op, waarmee zijn zangcarrière begon. Chérie werd meteen een grote hit, waarmee Eddy drie weken bovenaan de Vlaamse hitparade pronkte. Chérie is altijd zijn meest bekende en succesvolste hit gebleven, maar ook met nummers als Als marktkramer ben ik geboren, Valencia en Ik spring uit ’n vliegmachien boekte Eddy grote successen.
Ook in het buitenland poogde Eddy successen te bereiken. Met een Chinese vertaling van zijn grootste hit trad hij meerdere keren op in China, evenals in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Duitsland, Australië, Zuid-Afrika en Rusland, waarvoor hij een Russisch nummer maakte.
Maar misschien nog wel meer dan door zijn muziek, werd Eddy Wally bekend door zijn excentrieke persoonlijkheid. Overal verscheen hij in bijzonder opvallende kostuums en altijd droeg hij een hoed en een grote rozegekleurde bril. Ook had hij een ongewone manier van spreken, wat bij verschillende namen of moeilijke woorden nog wel eens tot hilariteit leidde. Zo noemde hij de Russische componist Sergej Prokofiev eens “Frokofaaif” en bij het zien van een zeppelin rees hij zijn vinger om de voorbijvliegende “djipeleen” aan te wijzen. Typ de naam van onze Vlaamse vriend eens in op Youtube (of “tjoetjoe”, zoals Eddy zelf zou zeggen) en je vindt er vele grappige filmpjes waarin hij onder andere meerdere pogingen doet de naam van de IJslandse vulkaan en gletsjer Eyjafjallajökull uit te spreken. Daarnaast vind je er ook mooie reportages over deze intrigerende volkszanger, die altijd met een optimistische blik naar het leven keek.
Bijna drieduizend mensen kwamen zaterdag naar Zelzate om zijn begrafenis bij te wonen. Honderden mensen die via grote schermen de uitvaart volgden, zetten gezamenlijk You’ll never walk alone in. Volgens de priester “bracht Eddy met zijn optredens vele mensen samen, die niet alleen voor ontspanning, maar ook voor troost zorgden”.
Eddy Wally. Over zijn invloed en belang in de muziekwereld valt te discussiëren. Ook zijn er mensen die twijfelen aan de echtheid van zijn excentrieke persoonlijkheid. Maar één ding staat vast en valt niet te bediscussiëren: met Eddy Wally is de wereld weer een kleurrijk persoon armer en hij zal worden gemist, maar niet vergeten. Misschien had hij in figuurlijke zin wel helemaal gelijk toen hij de volgende bekende uitspraak deed:
“Rozen verwelken
Bloemen vergaan
Maar Eddy Wally
Blijft bestaan”
