Er zijn altijd veel festivals in een jaar, je kunt ze niet allemaal bezoeken. Zelf ben ik groot fan van Rock Werchter, ze hebben altijd een goede line-up, de mensen zijn er vriendelijk, de sfeer is gemoedelijk, de toiletten zijn er schoon (ja, het kan echt) en zelfs de biertjes zijn lekker. Dit jaar ga ik weer, na 2 jaar wachten mag het namelijk weer.
Toch heb ik, samen met mijn vader, een hele bijzondere ervaring. Toen we in 2017 naar Rock Werchter gingen gebeurde er namelijk iets heel aparts. Ik was net 18 en dit was mijn eerste festival waar ik het hele weekend heen zou gaan. Natuurlijk was ik wel het een en ander gewend van concerten, maar dit soort dagen zijn anders. Het zou druk zijn, want het festival was uitverkocht. Met een vette line-up en hele goede zin zijn we met zijn tweeën naar het festival gegaan.
Op de donderdagavond stond er al veel goeds op de planning, het meest keken we die avond uit naar Arcade Fire. Die zouden in de avond op de Main stage staan. Bij Arcade Fire wilde we graag een beetje vooraan staan en dus gingen we in de rijen staan die ons naar de vakken vooraan zouden begeleiden, uiteraard een super goed systeem, want op die manier kunnen mensen niet al vroeg in de middag gaan wachten op de afsluitende act van de dag, iedereen die wil komt aan de beurt en na een act wordt het hele vak leeggehaald voor de volgende groep mensen die vooraan wil staan.
We waren op tijd in de rij gaan staan en konden dus als een van de eerste naar binnen om een goede plek vooraan te bemachtigen. Achter ons wilde iemand heel erg graag verder vooraan komen. Deze mensen dachten er wel even langs te komen en alsnog voor ons te gaan staan. Het is natuurlijk niet heel gebruikelijk om vooraan er nog doorgelaten te worden, zeker niet als je te laat aan komt wandelen. Daar waren deze mensen zo boos om dat ze de broek van mijn vader in de fik hebben proberen te steken. Gelukkig hebben wij daar niet zoveel van gemerkt en is alleen zijn broekzak een beetje zwartgeblakerd.
Dit alles gebeurde al voordat Arcade Fire op het podium kwam. Uiteraard was dat een super vette show en hebben we daar erg van genoten. Net als de andere bands dat weekend. Er stonden grote namen, zo was er op vrijdag Radiohead. Die prachtige muziek hebben gemaakt, maar geen ‘Creep’ of ‘Burn the Witch’ hebben gespeeld. Dat maakte voor de fans natuurlijk niet uit, maar het festivalpubliek wil graag de bekende nummers horen. Op zaterdag was Linkin Park de afsluiter van de avond. Er hing een hele dankbare sfeer, vanuit de fans, maar vooral vanuit de band. Wat niemand op dat moment verwachtte was het overlijden van Chester Bennington op 20 juli, nog geen maand later. De afsluiter van het weekend waren de Foo Fighters. Met knallende gitaren, vuurwerk een meezingen hebben we het weekend afgesloten.
We zijn de zondagnacht terug naar huis gereden. Na veel goede bands te hebben ontdekt, zoals Future Islands en Balthazar, zijn we met een goed gevoel naar huis gegaan. Om vier uur ’s nachts lagen we weer in ons eigen bed, moe en vol van alle indrukken hebben we de klok rond geslapen.
