seblinux78 from France, Le Signe du Triomphe, Puy du Fou (9728898302), CC BY-SA 2.0
Blok 4 is bijna ten einde. (Gelukkig maar.) Zoals gebruikelijk is in stressvolle en drukke periodes ben ik met deze column ook weer eens modieus te laat. De essays voor de andere vakken kregen toch net iets meer voorrang, maar deze laatste column van de Siteco 2021-2022 mocht zeker niet ontbreken. Nog even en dan zijn alle deadlines voorbij. Dan hoef ik me even niet meer te verdiepen in de duistere gedachtenkronkels van Adorno en Freud.
Toch ga ik halsoverkop een kort weekendje weg naar Frankrijk, naar Puy du Fou. Dat is een gigantisch opgezet Archeon-achtig park met gigantische shows. Gladiatoren bevechten elkaar in een heus Colosseum en hoepelrokken zwieren over een ronddraaiend podium in Barokstijl. Daarnaast zijn er ‘shows’ waar je zelf doorheen kan lopen alsof je een stukje terug de tijd in bent gereisd. Zo kan je door de loopgraven van Verdun lopen of door de zalen van een kasteel uit de late Middeleeuwen dwalen. Voor mij is het even een oog in de orkaan bestaande uit planningen, tentamens en deadlines.
De echte rust komt later pas in juli. Dan ga ik heerlijk naar het zonovergoten Zuid-Frankrijk om werkelijk niets uit te voeren. ‘s Ochtends slenteren door pittoreske straatjes vol marktverkopers. Luieren aan het zwembad met een goed boek. Spelletjes spelen onder de schaduw van gevlochten druivenranken met een ijskoud drankje. Dat is waar ik nu naar uitkijk. Die gedachtes slepen me door de deadlines heen.
Ik hoop dat iedereen deze vakantie een momentje heeft waarop die heerlijk kan ontspannen. Of dit nou in eigen land met een groot glas gekoelde icetea is aan een opblaasbadje of een drieweekse culturele tocht langs de tempels van Machu Picchu op een stel ezels, als je maar even een moment van rust hebt. Een beetje uit de sleur van ‘het werkende leven’ kan een mens goed doen. In ieder geval mij, want zoals ik eerder al zei: “Ik. Wil. Vakantie.”
