Hoe kan je beter deze column beginnen te schrijven dan een paar uur voor de deadline. Afgelopen week had ik een hele week extra tijd om een paper in te leveren, en toch krijg ik het voor elkaar om het grootste deel pas op de laatste dag te schrijven. Klinkt herkenbaar?
Iedereen heeft wel eens last van uitstelgedrag, de één wat meer dan de ander. Op de middelbare school had een vriendin van me een kwarktaart gebakken in plaats van te leren voor de biologie toets. Uiteindelijk had ze toch gewoon een dikke 7,5 en ook nog eens een lekkere taart. Ik begin een nieuw prutselknutseltje dat ik al jaren onderin mijn la heb liggen; je doet er alles aan om maar niet hetgeen te doen wat je moet doen. In deze welzijnsrubriek ga ik op mini ontdekkingsreis in mijn eigen hoofd om erachter te komen wat er aan de hand is.
Het is voor mij erg gemakkelijk om afgeleid te raken door mijn telefoon of spulletjes die in mijn buurt liggen. Stap één zou zijn om de afleiding te verwijderen en aan de slag te gaan. Oké, shit, nu ben ik mijn kamer aan het opruimen en heb ik mijn oude DS gevonden. Dat werkt niet… Ik ga er toch weer voor zitten en open het document.
Oh hey een email, nieuw concert in Doornroosje!?. Nee. Stop. Tijd om aan je paper te werken. Maar ik heb geen ziiiin. Ja weet ik ook wel.
Soms voelt het als tegen een klein kind praten en dat kan ontzettend frustrerend zijn. Ik heb zelf last van de helse combinatie van faalangst en alles meteen goed willen doen. Vaak start ik iets niet omdat ik bang ben dat het me toch niet zal gaan lukken, dus stel ik het uit tot het allerlaatste moment. Zo heb ik meer dan eens een heel blok mijn wiskunde B huiswerk genegeerd en durf ik het nog steeds niet aan om gitaar te leren spelen.
Langzaamaan zie ik wel verbetering in mezelf. Het werkt om tegen mijn innerlijke schreeuwkleuter te zeggen dat het oké is om niet alles in één keer perfect te kunnen doen. Het kost veel tijd om papers en hobbyprojecten goed te laten slagen en hier komen ook veel momenten van verbetering bij kijken. Jezelf de ruimte gunnen om fouten te maken is in zichzelf ook een tijdrovend proces, maar het is een belangrijke stap die je moet nemen om je uitstelgedrag eens terug te slaan.
Hoe dan ook, de beste oplossing voor mij is om mezelf een kleine peptalk te geven na een tijdje afgeleid te zijn en gewoon voor de laptop te gaan zitten met het documentje open, dan kom ik uiteindelijk vanzelf wel in een goede werkflow en komt het schoolwerk – één minuut voor de deadline – toch af.
