Genres.

Muziek is iets wat veel mensen samenbrengt. Je hebt de Metalheads, Indiemeisjes, Emo’s, Punkers, Nozems en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het is duidelijk dat het hier over specifieke muziekgenres gaat, bij deze groepen weten we eigenlijk direct naar welke muziek ze luisteren.  

Een genre toekennen aan een band zou dus makkelijk moeten zijn. Bij Metal denken we aan Metallica, Black Sabbath, Iron Maiden. Bij Rock denken we aan Red Hot Chili Peppers, Led Zeppelin, Pink Floyd. Bij Emo denken we aan Fall Out Boy, My Chemical Romance, Paramore. Bij Punk denken we aan Sex Pistols, Dead Kennedys, The Stooges.  Bij andere genres kan het lastiger zijn. Folk? Bedoel je de traditionele volkszang, die van generatie tot generatie wordt doorgegeven? Of bedoel je de muziek die je op een zwoele zomeravond luistert, zoals Home van Edward Sharpe & the Magnetic Zeros of My Silver Lining van First Aid Kit? 

Subgenres maken het tegenwoordig al helemaal lastig. Heb je bijvoorbeeld ooit gehoord van Hypnagogic pop? Dat is pop- of psychedelische muziek met nostalgische geluiden uit de jaren tachtig. Wist je dat Stoner Metal, Stoner Rock en Stoner Doom hetzelfde is? Waarom zou je drie verschillende namen hebben voor één subgenre?  

Zelfs wiskunde wordt bij sommige bands een onderdeel van het (sub)genre; Math Rock. Dat zou een vorm van polyritmische noiserock zijn, zoals we kennen bij King Crimson of Rush. 

Bij films is het naar mijn idee een stuk makkelijker. Romantische comedy? Al voordat je aan de film begonnen bent weet je ongeveer wat je kunt verwachten, een zakenman (of vrouw) die in zijn twintiger naar jaren de stad is verhuisd om carrière te maken, maar terugkomt naar het dorp waar hij is opgegroeid om tijdelijk te helpen op de boerderij van zijn ouders (waarschijnlijk omdat er iemand is overleden of heel erg ziek is). Hij komt een vrouw tegen bij de lokale koffietent en besluit uiteindelijk nooit meer terug te gaan naar de stad. Actie? Auto’s, vuur, geweren, coole shots en een arrogant hoofdpersoon. Horror? Bloederig, jumpscares, een verlaten huis en een psychopathische moordenaar.  

Misschien moeten we wat meer gaan spieken bij andere kunstvormen en niet overal een nieuwe naam voor willen bedenken. Ja, het is natuurlijk een stuk genuanceerder dan hoe ik films nu heb uitgelegd, maar je snapt mijn punt waarschijnlijk wel. Hebben we écht zoveel termen nodig om duidelijk te maken wat voor muziek je aan het luisteren bent? Ik denk het niet.

nl_NL