Florence Beatrice Price werd geboren in 1887 onder de naam Florence Beatrice Smith in Little Rock, Arkansas. Haar vader was een tandarts en haar moeder muziekdocente. Haar moeder begon al heel vroeg met haar dochter les te geven, en Florence gaf haar eerste optreden toen ze 4 jaar oud was. Haar eerste compositie volgde snel en werd gepubliceerd toen ze slechts 11 jaar oud was.
Na de middelbare school studeerde Florence piano en orgel en compositie aan het New England conservatorium in Boston. Om problemen te voorkomen in verband met haar afkomst, deed ze zich voor als Mexicaan. Ze had op vroege leeftijd al begrepen wat haar huidskleur en geslacht zouden betekenen voor haar carrière, wat ze later ook duidelijk verwoordt in een brief aan dirigent Serge Koussvitzky in 1943: “My dear Dr. Koussevitzky, To begin with I have two handicaps—those of sex and race. I am a woman; and I have some N* blood in my veins.” [1]
Hierin had ze, helaas, groot gelijk, want zelfs Koussevitzky wou niet veel met haar te maken hebben. Ze had echter wel steunbetuiging van een ander dirigent: Frederick Stock. Ook was haar vriendschap met Langston Hughes en Marian Anderson een goede hulp voor haar carrière en beroemdheid als componist.
Florence componeerde haar eerste symfonie en strijktrio op het conservatorium, waarna ze afstudeerde in 1906.
Na haar studie gaf ze muziekles op verschillende plekken, waaronder Clark Atlanta University, waar ze hoofd van het muziekdepartement werd. [2] In 1912 trouwde de componist met advocaat Thomas J. Price en verhuisde ze terug naar Little Rock. Haar geboortestad was in die tijd echter het slachtoffer van meerdere raciale incidenten gelinkt met de Jim Crow wetten, waaronder de lynching van een Zwarte man in 1927. Florence Price en haar familie besloten te verhuizen naar het noordelijke Chicago. Florence had twee kinderen met Price, voordat ze van hem scheidde in 1931 in verband met huiselijk geweld. [3]
In Chicago studeerde ze verder compositie met Arthur Olaf Andersen, Carl Busch, Wesley La Violette, and Leo Sowerby. Haar werk was erg gevarieerd; ze schreef zowel orkestrale werken als koorstukken en kamermuziek, stukken voor solo instrumenten en arrangementen van spirituals. Ze gebruikte elementen uit haar klassieke training en voegde melodieën en ritmes toe van haar Afrikaans-Amerikaanse afkomst.
In 1932 deed Florence Price mee aan de Wanamaker Competitie en won ze de eerste plaats met haar Symfonie in E klein. Haar eerste symfonie werd een jaar later door het Chicago Symohony Orchestra uitgevoerd, waardoor ze de eerste Zwarte componiste werd waarvan een symfonie werd uitgevoerd door een gerenommeerd orkest. [4]
[1] https://www.newyorker.com/magazine/2018/02/05/the-rediscovery-of-florence-price
[2] https://en.wikipedia.org/wiki/Florence_Price
[3] Ibid.
[4] http://www.florenceprice.org/new-page-1
