In Humans of Hucbald zet de sitecommissie elke keer één lid van Hucbald in de spotlight. Deze keer is dat Floris Luijendijk; als commissaris extern van het 82e bestuur en lid van voormalig Rochel is het een welbekend gezicht binnen Hucbald. Op de mega comfortabele banken van het hucbaldhok heb ik even met hem gebabbeld over studie, planten, hoe moeilijk het is om goed te communiceren en meer.
Waar hou je je in het dagelijks leven vooral mee bezig?
Ik geef heel erg om mijn plantjes, maar daar hou ik me niet elke dag mee bezig, want in principe is daar niet heel veel aan te doen. Ik geef ze water en dat was het eigenlijk wel. Ik ben vooral veel bezig eigenlijk, ik heb niet heel veel vrije tijd meer. Als ik ‘s avonds thuiskom, ga ik eten en chillen met mijn huisgenoten om even tot rust te komen. Daarnaast lees ik wel graag Engelse literatuur. Op het moment lees ik Dracula, die ik had gekocht in Dublin. Dat is echt een super leuk boek en ik had niet verwacht hoe leuk dat boek zou zijn.
Wat is een artiest waar je op dit moment helemaal gek op bent?
Ik ben altijd al gek geweest van Houndmouth en The Beatles. De Beatles kent iedereen wel, ik denk niet dat iedereen Houndmouth kent -die zijn iets onbekender- maar wel echt super gaaf. Het is wel een beetje Beatles-achtige muziek, maar wel modern. Ze zijn in 2010 begonnen en nu nog steeds wel een beetje bezig, maar hun hoogtepunt lag echt wel aan het begin. Houndmouth is rock-blues-folk achtige muziek met hele gave solos. Anders denk ik Otis Clay, een super goeie soulzanger. Vooral het album ‘Trying To Live My Life Without You’ is echt geweldig.
Je zit nu in je derde jaar, toch? Hoe zijn de afgelopen jaren je afgegaan?
Nou, het eerste jaar was eigenlijk kut. Dat was het coronajaar, dus we begonnen online. ‘Is dit nou studeren?’ dacht ik toen ook bij mezelf. En toen heb ik een jaar lang gedacht dat dat wel zou zijn wat studeren is, maar nu in mijn tweede en derde jaar is studeren wel aanzienlijk anders, nu het weer op campus is. Ik had in mijn eerste jaar ook al een netwerk in Utrecht en nog een netwerk in Leiden, waardoor ik totaal niet actief was bij Hucbald. Maar toen kwam het tweede jaar en toen ben ik pas actief geworden, dat was ook erg leuk. Nu ik erover nadenk, is mijn derde jaar wel mijn favoriet. Dit is wel het meest uitdagende jaar geweest en dat trekt mij wel.
Welk verdiepingspakket heb je gekozen?
Ik heb Muziek en Media gekozen als verdiepingspakket, omdat ik dacht dat Historisch echt heel stom zou zijn. Nu heb ik echter een paar Historische vakken gekozen, en dat is dus OOK leuk! Dus als je tijd hebt, zou ik dat vooral doen! Daarnaast koos ik voor muziek en media omdat ik daar waarschijnlijk meer mee kan doen in mijn carrière.
Heb je al enig zicht op je post-Hucbald toekomst?
Nee, eigenlijk nog niet echt. Of nou ja, een beetje. Dat komt niet door mijn verdiepingspakket, maar meer door de minor die ik heb gekozen. Ik ben nu bezig met een minor Creative Cities, daar leer je meer over hoe artiesten zich plaatsen in een stad en hoe je kunst kan maken met gewoon de omgeving van een stad. Het gaat dus ook heel erg over cultuurbeleid. Op dit moment is het vooral babbelen met kunstenaars en kijken wat kunstenaars allemaal doen, dus op zich helpt het als je zelf een kunstvisie wilt krijgen. Daarnaast helpt het dus ook om te weten te komen wat kunstenaars nou zoeken, en wat ze doen. Het is dus vooral als je het wilt werken bij een of andere cultuurinstantie, en ik wil wel een beetje die kant op gaan.
Wat vind jij het leukste van jouw bestuursjaar?
Het leukste van mijn bestuursjaar? Poah, de mensen. Ik vind de mensen echt heel leuk, maar ik ga toch een ander antwoord geven, want dit vind ik wel cliché. Ik vind de uitdaging ook heel leuk, ik begon mijn jaar met de vraag voor mezelf ‘hoe ver kan ik gaan voordat ik uitgeput raak?’. En dat was wel een leuke uitdaging! Ik ben inderdaad nu wel een beetje uitgeput. Een jaartje was voor mij dus wel genoeg.
Is er één herinnering die je bij zal blijven?
Ik zal nooit vergeten hoe Jeroens shirt in het water viel bij de bestuursfoto. Ik zag het shirt echt zo zinken, en toen was Jeroen gewoon shirtloos, want hij had ook geen ander shirt meer. Dat was voor de sexybesturenkalenderfoto; we moesten toen halfnaakt op de steiger bij de woonboot van Anne staan en het was heel waaierig. Toen vloog Jeroen zijn shirt dus zo het water in. En hij baalde er echt van, want het was ook echt wel een mooi shirt, en een shirt wat hij echt vaak droeg. Ik kan het gewoon nog voor me zien hoe ik dat shirt zag zinken. We stonden daar allemaal gewoon in ons ondergoed en we dachten van ‘gaan we die boot op, in ons ondergoed, om dat shirt te halen?’ en het was heel erg getreuzel waardoor het dus uiteindelijk te laat was.
Waar zou iemand je wakker voor mogen maken?
Met planten, sowieso. Als je echt een vet coole plant hebt, dan mag dat. Ook dieren, altijd. Nou, ligt eraan wat voor dier natuurlijk. Als je in mijn kamer staat met een of andere hondsdolle wolf of zo, ja dan liever niet.
Ah dus je bent echt een natuurmens?
Nou, niet per se. Ik houd wel heel erg van de natuur, maar ik zou me niet per se een natuurmens noemen. Zo vaak ben ik nou ook weer niet in de natuur, dat erken ik wel. Ik heb wel gewoon waardering voor de natuur. Maar ik heb ook waardering voor de stad, ik waardeer gewoon heel veel dingen, ik waardeer gewoon alles. Deze bank ook bijvoorbeeld. [De bank in het hucbaldhok, red.]
Heb je dan een favoriete plant?
Ik dacht dus laatst lamsoor, dat is wel leuk omdat het dus zout schijt en zo en dat is echt wel gaaf. Daarnaast hebben tomatenplanten een speciaal plekje, omdat ik die nu al een paar jaar aan het verbouwen ben. Ik wil binnenkort beginnen met wortels, wortels lijken me wel leuk als nieuw projectje.
Wat is iets wat veel mensen niet van je verwachten wanneer ze je voor het eerst ontmoeten?
Dit vind ik echt een vet moeilijke vraag. Ik kreeg van Eva en Jeroen ook wel een goed antwoord, ik had het even aan hen gevraagd. Mensen verwachten vaak niet dat ik echt vet druk en misschien wel een beetje irritant druk kan zijn, omdat ik vaak vrij kalm lijk en rust uitstraal. Aan de andere kant verwachten mensen niet hoe verfijnd ik ben met mijn emoties uiten. Ik ben wel veel bezig met hoe ik me voel en wat voor emoties ik heb. Daar geef ik veel zorg om en ik denk niet dat veel mensen daar echt bij stilstaan. Ik vind het niet altijd makkelijk om te weten wat ik voel, maar ik heb er geen moeite mee. Soms begrijp je het niet helemaal, en dan heeft het gewoon even tijd nodig. Veel mensen hebben er moeite mee met het feit dat ze het nog niet begrijpen, denk ik.
Nu heb ik een brandende vraag gekregen na de legendarische terugkomst van Rochel bij het vorige open podium: gaan jullie ooit nog samen verder?
Ik weet het niet! Op dit moment is het super druk, en het ligt bij die terugkomst eraan wat de zomervakantie gaat brengen. Ik zou het fijn vinden om na de zomervakantie, wanneer iedereen weer meer tijd heeft, er weer wat tijd in te steken. Het ligt er een beetje aan wat de rest doet en wilt. We zijn in eerste instantie ook uit elkaar gegaan omdat we het heel druk hadden. We wilden toen nog wel iets plannen, maar toen had Reimer er even pauze van nodig. Na het open podium wilden we wel weer iets plannen, maar we zijn eigenlijk nog steeds te druk.
En nu het al warmer wordt en de zon weer begint te schijnen: heb je al leuke plannen voor de vakantie?
Ik wilde naar Terschelling fietsen! Dat bedacht ik heel plotseling, maar toen ik ging uitzoeken hoe duur Terschelling was, bleek dat Terschelling echt best wel duur is! Daarom wordt het misschien geen Terschelling, maar fiets ik naar Friesland en pak ik gewoon één dag de boot naar Terschelling, want dan ben ik er wel geweest zegmaar. Naast die fietsvakantie is mijn plan om bij Anne op de woonboot te zitten en ga ik waarschijnlijk ook weer naar Texel. Mijn ouders gaan echt héél vaak naar Texel, en dan kan ik daar wel even langskomen. Voor de rest heb ik nog geen plannen, eigenlijk. Mijn moeder stuurde laatst een kortingscode voor de Flixbus door, dus misschien ga ik wel heel plotseling een bus boeken en gewoon ergens heen. Ik wil dat eigenlijk wel een verrassing houden, ook voor mezelf.
Wat is een wijze les waar je op de harde manier achter bent gekomen?
Ik denk dat het lastigste wat iemand kan doen in het leven en voor iedereen geldt, is goed communiceren. Dat blijft echt wel het moeilijkste en gaan we nooit goed leren. Slechte communicatie vind je overal en maakt het leven best lastig. Elke week wordt je wel geconfronteerd met slechte communicatie, ook vanuit jezelf. Mensen staan niet helemaal stil bij informatie die andere mensen hebben, en dan denken ze goed overzicht te hebben en dan gaan ze ervan uit dat anderen dezelfde informatie bezitten als zijzelf, terwijl ze dat helemaal niet zeker weten. Maar niemand doet het goed, denk ik. Sommigen doen het beter, maar niemand doet het goed
Dus wat je wilt meegeven is dat iedereen goed moet communiceren, of het proberen eigenlijk?
Ja, je moet het vooral durven inderdaad. .
