Gisteravond ging de zomertijd weer in. Ik werk meestal op zondag en het is altijd weer moeilijk om uit bed te komen, maar met een uur minder slaap gaat het ook niet makkelijker. Toch is het gelukt om op te staan en naar werk te fietsen. Ik klaag altijd dat we een uur minder slapen, maar toch vind ik het heerlijk als we de klok weer moeten omzetten, want dat betekent maar één ding: de lente komt eraan! Ik heb het gevoel dat ik weer wakker word van een winterslaap en geniet volop van het weer, de natuur die ook wakker wordt, de dieren en de zang van de vogels. Ik betrap mezelf op een brede glimlach als ik langs het water fiets en een mooie bloem of schattige eendjes zie en voel me dan eindelijk weer mezelf. Ik zeg ook niet dat ik de rest van het jaar als een zombie door het leven ga, maar na december (mijn lievelingsmaand), in de eerste drie maanden van het jaar heb ik echt moeite om dingen voor elkaar te krijgen. Het nieuwjaar zou in april moeten beginnen, dan zou ik me waarschijnlijk beter aan mijn goeie voornemens houden!
De lente komt er dus aan, ik krijg dan ook meer zin in muziek luisteren, naar buiten te gaan en spontaan plannen te maken. Zo ging ik afgelopen donderdag op het laatste moment nog mee naar Pieces of Tomorrow waar het Radio Filharmonisch Orkest de zevende symfonie van Sjostakovitsj uitvoerde. Het was een prachtig concert. Ik heb erg genoten en het verhaal gevolgd van de Tweede Wereldoorlog. Ook al was het thema verschrikkelijk, de uitvoering was heel goed. Nou weet ik niet of het waar is maar er werd ook verteld dat deze muziek geholpen heeft om de oorlog te winnen, en de dirigent zei -wat ik heel mooi vond- als muziek zo een impact kan hebben zouden we al onze oorlogen kunnen winnen. Muziek kan vrede brengen.
Op deze majeur-noot (pun intended: positieve noot snap je? Nee? Oké doei) blijft aan mij alleen de taak om jullie een fijne lente en vrolijk Pasen te wensen.
