Als je afgelopen maand in je UU-mailbox hebt gekeken, heb je wellicht de Wellbeing Week langs zien komen. Van zestien tot en met twintig november werden studenten in de watten gelegd met allerlei workshops, workouts en lezingen, van een self-love dance workshop tot een workshop botanisch tekenen, en van een booty-workout tot allerlei soorten studiehulp. Op het programma voor woensdag achttien november stond een ligconcert. Als student muziekwetenschap wilde ik hier uiteraard meer van weten, dus heb ik me ingeschreven.
Eerlijk gezegd had ik geen idee wat me te wachten stond. Het zou een strijkkwartet kunnen zijn, maar voor hetzelfde geld ook een jazz- of popbandje. Er stond geen enkele beschrijving bij. Ook was er geen introductie of uitleg over wat een ligconcert nou precies inhoudt. Ik ben dus maar op mijn bed gaan liggen, met mijn laptop aan een speakertje.
Een paar uur voor aanvang van het concert ontving ik een mailtje met een YouTube-link (via deze link is het concert nog steeds te bekijken, en het programma plus wat informatie over de muzikanten staan in de beschrijving). Het ging niet om een livestream, maar om een YouTube-premièrevideo, wat betekent dat het concert niet live was, niet live-op-afstand, maar van tevoren opgenomen. Dit vond ik eerst wel een beetje jammer, maar mijn teleurstelling duurde niet lang. Het programma wordt ondersteund door mooie beelden van de locatie, namelijk de Janskerk in Utrecht. Het concert neemt je mee door een dag, van de vroege ochtend tot middernacht.
Het eerste stuk dat wordt gespeeld, met piano (Laurens de Man) en zang (Elea Bekkers), is L’heure Exquise (door Reynaldo Hahn), een kort stukje van nog geen drie minuten, dat me een beetje doet denken aan Griegs bekende stuk Morgenstimmung wat betreft de sfeer. Het was een leuke kleine introductie, maar de rest van het concert klonk erg anders.
Pas bij het tweede stuk (Fantasmagorie door Jehan Alain) lijkt het concert echt te beginnen. De pianist heeft plaatsgenomen achter het orgel en speelt een stuk met een mysterieuze, rusteloze sfeer, dat afsluit met een behoorlijk dissonant akkoord. Verderop in het concert komt er nog een solo voor orgel, met een al even mystieke sfeer (Le Jardin Suspendu door Jehan Alain). Mijn speakertje was helaas te klein om het geluid van orgel tot zijn recht te laten komen, want het liet een hoge noot, die bijna gedurende het stuk doorklonk, klinken als een piep in mijn oor.
De trompettist (Gidon Nunes Vas) doet zijn intrede bij het derde stuk, een prelude van Gershwin. Hij laat de jazzy melodie een beetje nadenkend en dromerig klinken. Deze prelude is normaalgesproken een solo voor piano, maar dit arrangement is voor orgel en trompet. Het lijkt een vreemde combinatie op het eerste gezicht, maar beide instrumenten klinken verrassend goed samen. Persoonlijk vond ik dit een hoogtepunt van het concert.
Ik was echt onder de indruk van de stem van de zangeres bij het vierde stuk, Magna Res Est Amor (door Hendrik Andriessen), voor orgel en zang. Naast de prachtige crescendo’s en hoge noten, laat ze verderop ook horen dat ze ook een slaapliedje (namelijk Annie M.G. Schmidts Stekelvarkentjes Wiegelied) erg lief en rustgevend kan laten klinken; ze mag me wel een keertje in slaap komen zingen! De piano begeleidt, en de trompettist speelt aan het einde een stukje melodie mee.
In Wir Hatten Zeit (door Gagi Petrovic) slaat de sfeer plotseling om van teder naar een beetje griezelig. De indrukwekkende hoge noten keren weer terug, en de piano begeleidt met extreem hoge en lage klanken, wat me doet denken aan de muziek uit een horrorfilm.
De afsluiter van het concert is een jazznummer (Crystal Silence door Chick Corea). Tot nu toe hebben we Elea alleen maar met een klassieke techniek horen zingen, en hoewel het duidelijk is dat de zangstijl van jazz en de lage noten niet in haar comfortzone liggen, valt er geen enkele noot weg. De trompettist is echter wel thuis in jazz, en speelt dan ook een solo, die even dromerig klinkt als de melodie van de Gershwin-prelude.
Als jij, beste lezer, dit concert wilt bekijken en beluisteren, zou ik zeker aanraden dat je een goede speaker of koptelefoon gebruikt, zodat het grote geluid van het orgel tot zijn recht komt.
Het repertoire is erg breed, maar ligt vooral aan de kant van modern (20e-eeuws) klassiek en jazz. Als je geïnteresseerd bent in deze genres, zou ik dit zeker aanbevelen. Maar ook als je graag getalenteerde musici in het algemeen hoort spelen, is dit het luisteren waard.
Foto Credit:
Reynald Hahn – Publiek Domein
Jehan Alain – https://www.pinterest.es/pin/655062708273480848/
Hendrik Andriessen – https://webshop.donemus.nl/action/front/composer/Andriessen%2C+Hendrik
Gagi Petrovic – https://www.quora.com/What-is-special-about-classical-music-and-why-is-it-considered-the-most-intellectual-music-among-all
