Adempauze. En door.
Pft, nou mensen, ik kan jullie vertellen dat de afgelopen weken druk zijn geweest. Ik kan jullie ook vertellen dat ik er van dag tot dag van heb genoten.
Van werken op Paaspop, werken, herkansing doen, naar Dublin, naar huis, BHV cursus en familiedag. Het gekke is, het was allemaal zo leuk dat ik er meer energie van heb gekregen.
Werken op Paaspop was intensief, nieuwe mensen leren kennen, het terrein dat drassig was (de hoeveelheid modder die aan mijn schoenen zat….), de constante stroom aan geluid, slapen in een tentje en het feit dat het zo’n enorm lange dagen. Ik ben er een paar dagen ziek van geweest, mijn lijf had op de pauzeknop gedrukt. Tweede Paasdag heb ik eigenlijk de hele dag geslapen. De woensdag van de Klassieke Avond heb ik meegezongen in het koor, maar was ik zo moe dat ik tijdens de pauze naar huis ben gegaan. Ondertussen moest ik aan mijn herkansing werken, die ik gelukkig wel goed heb afgerond nu!
Ik moest het hele weekend werken, maar ook tijd vinden om mijn koffer in te pakken voor de studiereis. Die tijd heb ik gevonden. Op maandagochtend. Een uur voordat ik de trein moest hebben. Vol trots kan ik jullie vertellen dat ik niks ben vergeten! Wat heb ik er dan van geleerd? Helemaal niks, de volgende keer ga ik me ook twee dagen druk maken over het inpakken en begin ik pas op het laatste moment.
Ah, maar dan komen we bij de reis! Met een select groepje Hucbaldianen zijn we naar Dublin geweest. Wat was dit een heerlijke ervaring. Ik denk dat ik voor meerdere mensen kan spreken als ik zeg dat het vliegveld spannend was. Niet omdat vliegen zo spannend is, maar door onze Lissabon situatie van vorig jaar. Achteraf vond ik het nachtje op het vliegveld van Lissabon geweldig, verbindend en leerzaam, maar ik was een klein beetje huiverig voor dit jaar. Deze spanning was nergens voor nodig, de reisco had het super goed geregeld!
In Dublin aangekomen zijn we naar het fantastische Abbey Court Hostel gegaan waar onze bedden al klaarstonden. Voor de een was het bed te klein, voor de ander precies goed (ik zat bij het gelukkige groepje die het bed groot genoeg vonden!!), maar het belangrijkste; het hostel was netjes, rustig, gezellig én we kregen een heerlijk ontbijt. Daarna zijn we met verschillende groepen wat gaan eten, ik ben de eerste avond naar Porterhouse geweest. Het leek op het eerste gezicht op een kleine pub, maar het had meerdere verdiepingen en daarmee genoeg plek voor onze groep van vijftien Hucbaldianen. Beneden werd live muziek gespeeld, zoals eigenlijk in iedere pub die ik gezien heb tijdens de reis. Het was fijn om even rustig te kunnen zitten, lekker te eten en te acclimatiseren.
Op dinsdag hebben we een speurtocht door de stad gemaakt. Met verschillende raadsels in rijmvorm moesten we in buddygroepjes gaan uitvogelen waar we naartoe moesten lopen. Mijn complimenten voor Noah, hij heeft dit super goed opgezet! We zijn er de hele middag zoet mee geweest en hebben mooie stukken van Dublin gezien. Na de speurtocht zijn we naar de bibliotheek van Trinity College geweest, hier staat dé harp van Ierland.
Op woensdag zijn we naar het Rock’n’Roll museum geweest, daar hebben we een rondleiding gekregen. We hebben de pyjama van Michael Jackson gezien (ja, die hangt daar echt!). Verder hebben we mogen genieten van mooie verhalen van de gids en hebben we zelf muziek mogen maken. Een aantal van ons hebben daar gebruik van gemaakt en kunnen nu zeggen dat ze onderdeel zijn van de geschiedenis van het museum, hoe cool is dat? ’s Middags hebben we de Guinness Storehouse bezocht, daar kregen we een pint met panorama zicht over Dublin. Met zeven verdiepingen was er genoeg te leren over het zwarte bier, wat eigenlijk ruby rood is heb ik me laten vertellen. Na het eten zijn we op kroegentocht gegaan. Een echte tocht was het niet, maar we hebben wel lekker met elkaar want pints mogen drinken en spelletjes gedaan.
Donderdagochtend. Kleine oogjes, maar iedereen heeft zin in de Tin Whistle workshop. We hoeven niet super vroeg klaar te staan, dus de meeste gaan nog een rondje lopen door de stad of in een park. Alleen of in duo’s, het is duidelijk dat iedereen even een momentje rust nodig heeft. Ik was een van die mensen die solo op pad is gegaan, ik heb een korte wandeling van ongeveer drie kilometer gemaakt door het centrum. Dat gaf me even de tijd om de stad op mijn tempo te bekijken en wat straatmuzikanten te beluisteren. Ik was op tijd weer opgeladen en klaar voor de Tin Whistle workshop, die we kregen van een hele leuke man die veel vertrouwen heeft in de jeugd. Hij was goed in uitleggen en was heel erg enthousiast over ons als groep. Na de workshop hadden we vrije tijd en daarna gezamelijk eten. Dat gezamelijk eten was super! Het eten was lekker, de sfeer was goed en de gesprekken waren fijn. Na het eten zijn er een aantal Hucbaldianen blijven hangen voor een biertje, een ander groepje ging naar een andere pub en weer een ander clubje ging terug naar het hostel. Het was een fijne laastste avond.
Op vrijdag gaan we al terug naar huis. Enerzijds was ik blij dat de reis erop zat, aan de andere kant wilde ik nog heel even in de sfeer van Ierland blijven. De terugreis verliep soepel, we werden op het vliegveld meteen de goede kant op gewezen en zaten allemaal op tijd in het vliegtuig. Eenmaal in Amsterdam was het voor mij nog een ruim uur om in Eindhoven te komen. In Eindhoven werd ik door mijn vader opgehaald, waar ik natuurlijk heel erg blij mee was. Die avond heb ik lekker op de bank gehangen, verhalen over Dublin mogen vertellen en kon ik in mijn eigen bed slapen.
Voor mij was het geen rustig weekend, zaterdag moest ik meteen werken en had ik BHV cursus. Werken was niet bijzonder, gewoon een gemiddelde zaterdag. De BHV cursus was andere koek. Die was leuk en fijn. Ik voelde me serieus genomen als ‘jeugd’ en kan met zekerheid zeggen dat ik iets aan de oefeningen heb gehad. Daar kan ik nog een heleboel woorden aan wijden, maar dat zal ik jullie sparen.
Op zondag had ik familiedag. Ook die was leuk, maar wel intensief. Met een club van meer dan twintig mensen raak je niet snel uitgekletst. We begonnen met een speurtocht door het dorp, met een app en rebussen zijn we in kleine groepjes op pad gestuurd. Tussendoor zijn we gaan picknicken met de hele groep. Na de speurtocht zijn we naar Boules & Bites geweest om te Petanque en te eten. Dat was erg leuk. We doen ieder jaar een familiedag, niet omdat we elkaar nooit zien; gewoon omdat we het heel erg fijn vinden met z’n allen. We vieren samen verjaardagen, oud & nieuw (met Oliebollen op Oudjaarsdag en Chinees op nieuwjaarsdag), Surprise, Nichtjesdag, Familiedag en zo kunnen we nog wel meer tradities op tafel gooien. Gisteravond was ik redelijk op tijd thuis, even tijd om te chillen en bij te komen. Vandaag gaan we gewoon weer door; blok 4 is begonnen. Nog een paar weken werken en dan is het al zomervakantie. Dat betekent ook dat mijn bestuursjaar er bijna op zit, maar dat is een verhaal voor een ander moment.
