De muziekmaand van Noah

Young The Giant

Wat heb ik afgelopen maand allemaal geluisterd? Wat een moeilijke vraag. Het verandert echt per dag en in de afgelopen maand is er heel erg veel beweging geweest in mijn playlists. Ik heb met veel moeite een kleine selectie gemaakt waarvan ik echt denk dat het mijn afgelopen muziekmaand echt heeft getekend.

Album Picks

Donna Missal

Donna Missal – Revel
Toen ik zei dat het iedere dag verandert, was dat geen leugen. Sterker nog, vandaag is er een album uitgekomen van mijn favoriete artiest die ik nu al meer heb geluisterd dan welk album dan ook deze maand. Het is Revel van Donna Missal. Ik vind haar muziek heel moeilijk in een hokje te plaatsen, ze beschreef het zelf ooit als ‘stripper-pop’. Tegenwoordig gaat ze veel meer een experimentele elektronische kant op. Voor mij draait het allemaal om haar stem. Na zes jaar ben ik nog steeds volledig ondersteboven van haar als vocalist en hoewel ze haar uiterste niet zo toont als in haar voorgaande albums, is dit toch wel echt een steengoede plaat. Dit zijn mijn top 3 nummers van het album:
1.       Flicker
2.       Move Me
3.       God Complex

Paolo Nutini

Paolo Nutini – Last Night In The Bittersweet
Zoals Justin Hawkins (zanger van The Darkness) hem ooit noemde: “One of the voices of our generation”, iets waar ik volledig achter sta. Paolo Nutini is een ongelofelijk getalenteerde muzikant en het is bijna zonde dat hij tussen 2014 en 2022 bijna niks van zich liet horen. Hoe moet je ook verder als je nummers uitbrengt zoals ‘Iron Sky’? Maar vorig jaar kwam hij terug met een prachtig album. Ik moet wel zeggen, het is voor mij niet een album om zomaar even weg te luisteren, je moet er echt even voor gaan zitten en het in je opnemen. Dit is mijn top 3:
1.       Shine A Light
2.       Radio
3.       Acid Eyes

Demob Happy

Demob Happy – Dream Soda
Deze maand heeft de Britse band Demob Happy hun derde album uitgebracht. Hoewel het een goed album is, heeft dat nieuwe album vooral mijn liefde voor hun allereerste album weer bij mij omhoog gehaald. Tot dusver hebben ze nooit meer zo iets goeds gemaakt als het rauwe en psychedelische Dream Soda. Het eerste nummer heet ‘Haat De Stank’. De band heeft niks speciaals met Nederland, ze vonden het gewoon lekker agressief klinken. Demob Happy wordt regelmatig beschreven als “The Beatles als ze naar de woestijn waren gegaan in plaats van naar India” of als “De liefdesbaby van The Beatles en Queens Of The Stone Age”. Deze beschrijvingen zijn het beste te horen in hun 2e en 3e album. Dream Soda is lekker ruig, ‘garage’ en naar mijn mening nog steeds hun beste werk.
1.       Junk DNA
2.       Suffer You
3.       Man You’re Wrong

Topartiesten

Foals

Foals
Ik heb een enorme knipperlichtrelatie met deze band. Niet zo zeer dat ik ze soms niet kan uitstaan, maar ze duiken zo nu en dan weer in m’n hoofd op en dan kan ik ook niet stoppen met luisteren. Everything Not Saved Will Be Lost Part I is mijn favoriete album aller tijden en ben laatst ook heel diep in What Went Wrong gedoken. Ik kende daar al een aantal nummers van, maar wist niet dat het nummer voor nummer zo goed was. Hier zijn een paar aanraders met het album waar ze op staan er achter:
1.   Sunday – Everything Not Saved Will Be Lost Part I
2.   A knife in the Ocean – What Went Down
3.   Birch Tree – What Went Down

Young the Giant

Young The Giant
“Ik sta nog steeds versteld hoe deze band in mijn top 10 meest beluisterde bands/artiesten aller tijden staat, ik luister eigenlijk helemaal niet zo veel naar ze.” Is wat ik mezelf altijd wijs maak, totdat de zomer weer op de stoep staat en bijna al hun albums in mijn zomerplaylist verschijnen. Zo merk ik nu dus ook weer dat ik opeens, met dit prachtige weer, heel veel behoefte heb om al hun albums 1 voor 1 door te luisteren. Het is gewoon enorm fijne indie-pop/rock die eigenlijk in bijna iedere situatie wel zou kunnen. Daarnaast raad ik ook aan om een keer naar een show van ze te gaan. De sfeer is zo kalm en prettig terwijl de band je mee neemt op een hele wereldreis. Ze spelen in de zomer in Tivoli, wie gaat er mee?
1.   Something To Believe In – Home of the Strange
2.   Wake Up – American
3.   Cough Syrup – Young The Giant

Thumper

Thumper
Huh? Je bent op zoek naar een Ierse rockband met twee drummers, harde nummers en gitaristen die tijdens hun live show bijna meer tijd in het publiek doorbrengen (terwijl ze aan het spelen zijn) dan op het podium? Toevallig heb ik dan de perfecte band voor je. Ze maken er live echt een fantastische show van en spelen de beste cover die ik ooit heb gehoord. Als je een beetje van King Gizzard houdt denk ik dat je dit ook wel kan waarderen, al is het wel iets meer ‘straight forward’ en ‘pop-achtig’.
1.       Unwritten – Unwritten
2.       Summer Assault – Summer Assault
3.       25 – Delusion of Grandeur

On Repeat

Diskopunk

Diskopunk – Hurricane
Wat was er gebeurd als ABBA aan de drugs was gegaan? Juist, Diskopunk. Ik heb de afgelopen weken deze band al aan een paar Hucbaldianen voorgesteld, ik vind gewoon dat iedereen dit moet kennen. Deze Zweeds band combineren, zo extravagant als maar kan, de groove en dansbaarheid van disco muziek met de scheurende bas en gitaren van punk muziek. Hoewel de band toch nog wel iets meer naar de disco kant neigt te leunen, is het maar al te duidelijk wat ze proberen te bereiken en wat doen ze dat goed.

De Staat redblueyellow

De Staat – Take Root
Ondertussen zullen er aardig wat Hucbaldianen zijn die weten dat ik een relatief groot fan ben van De Staat. Een week geleden hebben ze hun nieuwste plaat in z’n volledigheid uitgebracht en daarmee hebben ze dus ook het beste nummer tot het einde bewaard. Take Root is het laatst uitgebracht nummer van ‘Blue’ (Het album is opgebouwd uit 3 delen: Red, Yellow & Blue. Deze drie kleuren stellen allemaal een aparte sound voor). ‘Blue’ is gericht op de wat rustigere, atmosferische muziek die De Staat maakt en Take Root is daar een perfect voorbeeld van.

Lawrence Get Busy

Lawrence – Get Busy (Live in LA)
Ooit een Sean Paul nummer in een funk/soul jasje willen horen? Gracie en Clyde Lawrence, oftewel Lawrence, spelen dit nummer al jaren in hun live set en is onder hun fans een favoriet geworden. Ik ben nooit fan geweest van Sean Paul, maar Lawrence maakt dit nummer echt hun eigen en tegelijkertijd ook een echt feestje. Dit nummer staat op het 2e deel van hun liveplaat. In april heb ik het genoegen gehad om dit zelf ook een keer live mee te maken en hoewel hun eigen muziek ook echt ongelofelijk goed is, spat de energie en het plezier bij zowel het publiek als de band er het meeste vanaf bij deze cover.

nl_NL